Geschreven door Michel
|
.....De sloophamer zit goed in mijn lijf, mijn maag voelt niet goed aan....... .... dat is het mooie van een marathon het blijft een mysterie: soms voel je goed en dan gaat het niet, en de andere keer voel je wat minder en dan loop je super......
Michel ontmoet een sloophamer......
Na Hamburg had ik al besloten om een 2e marathon dit jaar te gaan lopen. Met een strak schema van Henk M moest het allemaal goed komen. Flink getraint in het Balkangebergte tijdens mijn vakantie. Geen blessure dit keer. Kon gewoon de trainingen afmaken.
Op 20 oktover dan is het zover. Goed geslapen, was er helemaal klaar voor. Bij een vriend en zijn vrouw blijven slapen. Hoefde ik niet zover te reizen. Aangekomen in het OS-stadion. Sta ik in van oranje kom Bert nog tegen de trainings maat van Bart. Lekker gezellig kletsen en om 9.30 het startschot. Ik had besloten om rond de 5:30 weg tegaan en dat lukte aardig. De eerste 10 km kom ik door in 55:18. Had het al aardig warm en het voelde een klein beetje benauwd aan. Op de de halve kwam ik door op 1:59:08. Had wat wind tegen bij de Amstel dus had besloten iets gas terug te nemen. Zou na de halve een beetje harder proberen te gaan. Ineens krijg ik krampen in mijn maag voelde me niet zo lekker maar kon gewoon door lopen. Wel een stuk langzamer ik dacht misschien gaat het wel over. Na de 25 km het voelt niet goed aan. De rest van het lijf wil wel maar mijn maag niet meer. Na de 30 km lijkt het wel een slijtageslag te worden. Wie gaat er winnen, ik dacht ik, of die man met de hamer. Bij de 30 kom ik door in 2:55:28. Ik zie onderweg het bordje 32 km ik denkt nu een rondje Garmerwolde en dan ben ik er. Bij de waterposten besluit ik even te stoppen. Henk M zei een keer en dan rustig weer in je ritme komen. Dat lukt aardig. Onderweg staat er klein jongetje die zegt: kom op Michel! Hij ziet net als zijn moeder dat ik het heel zwaar hebt. Eindelijk bij de 35 km aangekomen. Het strijdplan werkt nog steeds en geestelijk zit het ook goed wat ik al die jaren er voor moest doen om een marathon te lopen. Ga ik op karakter verder. De sloophamer zit goed in mijn lijf, mijn maag voelt niet goed aan. Bij de de 37 denkt ik nog een rondje Ten Boersterbos. De 40 km komt in zicht eindelijk denkt nog even en dan ben je eraf. De laatste anderhalve km komt Ger (Scholtes) naast me lopen en moedigt mijn aan. Kom weer in het OS-stadion, nog 500 meter dan is deze marathon voorbij. De streep in zicht en toch een glimlach wat heb ik gestreden. De eindtijd was 4:22:48. 's Avonds bel ik mijn loopvriend Ruud op. Ik zei voelde me goed enzo. Hij zei: dat is het mooie van een marathon het blijft een mysterie: soms voel je goed en dan gaat het niet, en de andere keer voel je wat minder en dan loop je super! Groeten
Michel
Zie ook deze artikelen:
Nieuwere artikelen:
- - Verslagje Apeldoorn, 2 februari 2014
- - Verslagje Gorredijk, 31 december 2013
- - Verslagjes Blijham, 28 december 2013
- - Verslagje Ameland, 14 december 2013
- - Verslagje Bruggenloop, 8 december 2013
- - Verslagjes Leens, 16 november 2013
- - Verslag Berenloop, 3 november 2013
- - Verslag Zeemijlenloop, Delfzijl, 27 oktober 2013
- - Verslag Bear Trail, 26 oktober 2013
- - Verslag Dwingelderveldloop, Dwingeloo, 26 oktober 2013
Oudere artikelen:
- - Verslag Teutolauf, 19 oktober 2013
- - Verslag Berg en Dal Ultraloop, Nijmegen, 12 oktober 2013
- - Verslagje 4 Mijl, Groningen, 13 oktober 2013
- - Verslagjes Hoge Veluwe Trail en 6uur, 5/6 oktober 2013
- - Verslag ULTIMATE-trail, Lake District, Engeland, 14 september 2013
- - Verslag XTrails, Epen/Gulpen, 6-8 september 2013
- - Verslag Borkumer Meilenlauf, 7 september 2013
- - Verslag Swiss Alphine (ultra)Marathon, Davos, 78 en 42km, 27 juli 2013
- - Verslagje Lakelans Trail Marathon, Coniston (UK), 7 juli 2013
- - Verslagje 6 uurs loop Haarlemmermeer, 29 juni 2013
|
|
nait soezen gewoon deurbroezen